همیشه می گوییم خدا رحمان و رحیم است کمتر پیش می آید از جباربودن او یاد کنیم.ولی وقتی صحبت از انتقام می شود عده ایی فعالین حقوق بشر را خدا نشناس می خواند در صورتی که اینان قصد دارند جنبه رحمانیت پروردگار را به ما یاد آوری کنند. مادر احسان می گفت که در این 4 سال سختی زیادی کشیده و بعد از اجرای حکم به آرامش رسیده است. چرا خودمان را گول می زنیم. آیا اگر همان اول راضی به بخشش و عفو می شد به آرامشی زیباتر و پایدار تر از آرامشی که امروز با گرفتن انتقام کسب کرده نمی رسید؟
از بخشی از صحبت های مادر احسان بر می آمد که این رضایت ندادن دست خوش نوعی لج و لجبازی بوده! جالب این است که مادر احسان می گفت مادر بزرگ بهنود با من بد صحبت کرده یا پدر یا هرکس دیگر. آری ، این برای آدمی درد کشیده خیلی سخت است ولی آیا هدف ما رسیدن به آرامش است یا لج و لج بازی با افرادی که نمی دانند باید در این مواقع که هیچ کدام از دو طرف تمرکز روانی و اعصاب ندارند چگونه بر خورد کنند؟شاید تو با این موافق نباشی. شاید تو مادر احسان را تایید کنی . آره ، درسته تو عقیده خودت رو داری! شاید این حرف های من به خاطر این باشه که من در مقابل هر اشتباهی و جرمی با اعمال حکم اعدام مخالف بودم و هستم.
چند روز پیش 10 اکتبر روز جهانی مبارزه با حکم اعدام بود و بسیار تاسف بار بود که دقیقا فردای آن روز باید حکم اعدام بهنود شجاعی به اجرا گذاشته می شد. شاید خنده دار باشد ولی چه زمانی بهتر از این!!!
به موجب مفاد تبصره ذیل ماده 1210 قانون مدننی اصلاحی 1361،سن بلوغ در پسر 15 سال تمام قمری و در دختر 9 سال و حال آنکه مفاد ماده 1 کنوانسیون حقوق کودک مقرر می دارد " منظور از کودک افراد زیر 18 سال است" این تلقی در خصوص بلوغ در قانون مدنی و تعارض آشکار آن با ماده 1 کنوانسیون مذکور زمینه را برای اعمال مجازات های بسیار سنگین و خشن مانند اعدام ، شلاق، قطع اعضای بدن و سنگسار که در قانون مجازات اسلامی پیش بینی شده است در مورد کودکان فراهم می آورد و کودکانی که مرتکب هرکدام از جرائم فوق شده باشد به هیچ ممورد تخفیف یا استثنا قرار نمی گیرند و بدون توجه به وضعیت رشد جسمی ،ذهنی، عاطفی ، روانی و اجتماعی شان مانند بزرگشالان مسئول شناخته شده و مجازات می شوند. طبق ماده 37 کنوانسیون حقوق کودک و بند 5 ماده 6 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که جمهوری اسلامی ایران آن ها را پذیرفته و تصویب نموده اعدام افراد زیر 18 سال ممنوع شده و متعهد شده است که مجازات اعدام را در مورد جرم هایی که توسط افراد زیر 18 سال انجام می گیرد، اعمال نکند. طبق ماده 9 قانون مدنی این میثاق و کنوانسیون در حکم قوانین داخلی به شمار می آید اما متاسفانه شاهدیم که طبق آمارها ایران رتبه نخست در اعدام کودکان را از آن خود نموده و به رقم اعتراضات سازمان های بین المللی و فعالین حقوق بشر همچنان به این اعدام ها ادامه می دهد.
